θυγατροποιός

θυεία

θύεια
θυεία ou θυΐα, ας (ἡ)
1 mortier, vase à piler, Ar. Nub. 676, etc. ||
2 bassin pour jouer au cottabe, Plat. com. 2-2, 630 Mein. ||
E Ion. θυείη, Hpc. de int. aff. 5, 574, etc.
Étym. θύος, cf. θυΐα.