θυμηγερέω-ῶ

θυμηδέω-ῶ

θυμηδής
θυμηδέω-ῶ [ῡ] être joyeux, Sim. am. Iamb. fr. 6, 103 ; ἐπί τινι, Hld. 10, 3, de qqe ch.
Étym. θυμηδής.