θυσιαστήριον

θυσιαστήριος

θύσιμος
θυσιαστήριος, α, ον [ῠ] qui concerne les sacrifices, T. Taur. (Sch.-Pd. P. vol. 2, part. 1, p. 312 Böckh).
Étym. θυσιάζω.