θηλυπτέριον

θηλυπτερίς

θῆλυς
θηλυ·πτερίς, ίδος (ἡ) fougère femelle, plante, Th. H.P. 9, 18, 8 ; Diosc. 4, 187.
Étym. θ. πτερίς.