τολμηρός

τολμήρως

τολμῇς
τολμήρως, adv. avec hardiesse ou audace, Thc. 3, 74, 83 ; Xén. Conv. 2, 12 ||
Cp. -ότερον, Thc. 4, 126 ; Pol. 1, 17, 7 ; sup. -ότατα, Poll. 3, 136.
Étym. τολμηρός.