τονώδης

τόνωσις

τονωτικός
τόνωσις, εως (ἡ)
1 tension, renforcement, Arét. Cur. m. diut. 1, 3 ; Phil. 1, 158 ||
2 intonation, accentuation, Eust. Il. p. 341, 21.
Étym. τονόω.