τραγίαμϐος

τραγίζω

τραγικός
τραγίζω []
1 sentir le bouc, Diosc. 1, 12 ||
2 muer de voix, entrer dans la puberté, Hpc. 1175g ; Arstt. H.A. 7, 1, 3, etc.
Étym. τράγος.