τριχόφυλλος

τριχόω-ῶ

τριχρονέω-ῶ
τριχόω-ῶ [ῐ] rendre chevelu, Diosc. 5, 168 ; au pass. être chevelu ou barbu, Arstt. An. post. 2, 12, 11 ; Th. C.P. 1, 6, 7 ; Polém. Physiogn. 1, p. 190.
Étym. θρίξ.