τριδύστηνος

τριέλικτος

τριέλιξ
τρι·έλικτος, ος, ον, qui se replie ou s’enroule trois fois sur soi-même, Oracl. (Hdt. 6, 77); Anth. 6, 110 ; p. suite à triple maille, Anth. App. 15.
Étym. τρ. ἑλίσσω.