τριγερήνιος

τριγέρων

τριγίγας
τρι·γέρων, οντος (ὁ, ἡ) [ῐ] trois fois vieux, c. à d. très vieux, Eschl. Ch. 314 ; Anth. 7, 144.
Étym. τρ. γέρων.