τρίστεγος

τριστιχία

τριστοιχεί
τριστιχία, ας (ἡ) [στῐ]
1 triple rangée, Gal. 14, 771 ||
2 réunion de trois vers, Gramm. (Sch.-Ar. Ran. 324).
Étym. τρίστιχος.