τροφοφορέω-ῶ

τροφώδης

Τροφωνιάδαι
τροφώδης, ης, ες, nourrissant, Arstt. Probl. 3, 5, 6 ; Xénocr. Al. 35 ; avec un gén. nourrissant pour, qui donne de la force à, etc. Arstt. Probl. 10, 22.
Étym. τροφή, -ωδης.