τηλεσκόπος

τηλέσκοπος

Τηλεφάασσα
τηλέ·σκοπος, ος, ον, qu’on voit ou qu’on peut voir de loin, Hés. Th. 566, 569 ; Soph. fr. 319, Anth. 6, 251.
Étym. τ. σκοπέω.