ξενισμός

ξενιτεία

ξενιτεύω
ξενιτεία, ας () []
1 séjour à l’étranger, particul. pour servir comme soldat, Démocr. (Stob. Fl. 40, 6) ; Luc. Patr. enc. 8 ||
2 hospitalité, Spt. Sap. 18, 3.
Étym. ξενιτεύω.