ξενιτεία

ξενιτεύω

ξέννος
ξενιτεύω []
1 vivre à l’étranger, Pol. 12, 28, 6 ; Str. 673 ; Luc. Patr. enc. 8 ||
2 servir comme soldat étranger, comme mercenaire, Isocr. 410c.
Étym. ξένος.