ξένηθεν

ξενηλασία

ξενηλατέω-ῶ
ξενηλασία, ας (ἡ) [λᾰ] bannissement des étrangers, Thc. 2, 39 ; Xén. Lac. 14, 4 ; Plat. Leg. 950b ; au plur. Thc. 1, 144 ; Plat. Prot. 344c, etc. ; fig. Plut. M. 527c.
Étym. ξενηλατέω.