ζωγραφικῶς

ζωγράφος

ζωγρεία
ζω·γράφος, ου () peintre de nature animée, Hdt. 2, 46 ; Plat. Gorg. 448c, etc. ; Leg. 656e, etc. ; postér. peintre, en gén. Luc. Her. 4 ; Anth. 11, 433 ; fig. Plat. Rsp. 501c.
Étym. ζωός, γράφω.