Ὠκεανῖτις

Ὠκεανόνδε

Ὠκεανός
Ὠκεανόνδε [ᾰ] adv. vers l’Océan, dans l’Océan, Hh. Merc. 68, Hh. 31, 16.
Étym. Ὠκεανός, -δε.