ὦχρος

ὠχρότης

ὤψ
ὠχρότης, ητος () pâleur, Plat. Rsp. 474e ; Plut. M. 56d ; Luc. Ic. 5 ; p. opp. à μελανία, Arstt. Categ. 8, 14 ; au plur. p. opp. à ἐρυθήματα, Arstt. Mot. an. 7, 12 ; Plut. M. 84e.
Étym. ὠχρός.