ὠκύτης

ὠκύτης, ητος (ἡ) [ῠ] vitesse, agilité, promptitude, Pd. P. 11, 75 ; Eur. Bacch. 1090 ; Plat. Ax. 364c ; Arr. An. 1, 1, 17 ; Tact. 44, etc.