ὤλεσα

ὠλεσίϐωλος

ὠλεσίθυμος
ὠλεσί·ϐωλος, ος, ον [ῠ] qui broie les mottes de terre, Anth. 6, 104, 297.
Étym. ὄλλυμι, βῶλος.