ᾧτινι

ὠτίον

ὠτίς
ὠτίον, ου (τὸ)
1 petite oreille, Anth. 11, 81 ; Spt. 1 Reg. 9, 15, etc. ; NT. Matth. 26, 51 ||
2 petite anse, Héron (Math. p. 163).
Étym. dim. de οὖς.