Ἀγαμεμνονίδης

Ἀγαμέμνων

ἀγαμένως
Ἀγα·μέμνων, ονος () [ᾰᾰ] Agamemnon, roi de Mycènes, chef des Grecs devant Troie, Il. 2, 10, etc. ||
E Voc. Ἀγάμεμνον, Eur. I.A. 316.
Étym. ἀγα- ; p. la deuxième partie : *Ἀγαμένμων, de μένος, μένω ou *Ἀγαμέδμων, de μέδομαι.