ἀμαρυγή

Ἀμαρυγκείδης

Ἀμαρυγκεύς
Ἀμαρυγκείδης, ου (ὁ) [ᾰᾰ] fils d’Amarynkée, Il. 2, 622 ; 4, 517.
Étym. patr. du suiv.