ἁμαρτωλός

ἀμαρυγή

Ἀμαρυγκείδης
ἀμαρυγή, ῆς () [ᾰᾰῠ, épq. ]
1 éclair, rayon lumineux, Hh. Merc. 45 ; A. Rh. 2, 42 ||
2 fig. course rapide comme un éclair, Ar. Av. 925.
Étym. ἀμαρύσσω.