Ἀριστοκλείδης

Ἀριστόκλειτος

Ἀριστοκλῆς
Ἀριστό·κλειτος, ου (ὁ) [ᾰ] Aristokleitos, h. Plut. Lys. 2.
Étym. ἄ. κλειτός.