Δήμων

Δημώναξ

Δημώνασσα
Δημώναξ, ακτος (ὁ) Dèmônax, h. Hdt. 4, 161 ; Luc. Demon. 1, etc. ; Tox. 13, 17 ; Anth. 11, 329 ; etc. ||
E Voc. -ῶναξ, Luc. Demon. 12, 27 ; ou -ώναξ, Anth. l. c.
Étym. δῆμος, ἄναξ; cf. Ἱππῶναξ.