Δημώνασσα

Δημωνίδης

δημωφελής
Δημωνίδης, ου (ὁ) Dèmônidès, h. Plut. M. 18d ||
E Dor. Δαμωνίδας [ᾱᾱ] Arstt. (Plut. Per. 9) ; Plut.
Étym. patr. de Δήμων.