Μεσήνιος
ΜεσηνίςΜεσήνιος ou
Μεσσήνιος, α,
ον :
1 de Messène ou de Messénie, Thc.
4, 3, etc. ;
οἱ Μεσσήνιοι, Hdt. 3, 47, etc. ; Thc. 2, 25, etc. ; Xén. Ath. 3, 11, etc. ; Plat. Leg. 777c, etc. ||
2 de Messine, Str. 268 ||
E Épq. et ion. Μεσσήνιος,
Od. 21, 18 ;
Hdt. 9, 35 et
64 ; dor. Μεσσάνιος [ᾱ]
Pd. P.
6, 35 ; Thcr.
Idyl. 22,
208 ; Μεσήνιος, Plut. Rom. 25 ; Polyen 1, 15, etc.
Étym.
Μεσήνη.