μύουρος

Μυοῦς

μυοφόνος
Μυοῦς, οῦντος (ἡ) Myunte (auj. ruines de Myonte près d’Avşar), v. ionienne de Carie, Hdt. 1, 142.
Étym. contr. de *μυόεις, -όεντος, plein de rats, de μῦς.