Συϐαριτικός

Συϐαρῖτις

συϐήνη
Συϐαρῖτις, ίτιδος [ῠᾰῑῐδ] adj. f. c. Συϐαρίτης, Ar. Vesp. 1438, fr. 3 ; Thcr. Idyl. 5, 146.