ἀλιτοφροσύνη

ἀλιτραίνω

ἁλιτρεφής
ἀλιτραίνω [ᾰ] c. ἀλιταίνω, Hés. O. 241 ; Anth. 9, 763, etc.
Étym. ἀλιτρός.