ἀληθινός

ἀληθινῶς

ἀληθόμαντις
ἀληθινῶς [ᾰῐ] adv. véritablement, réellement, Isocr. 111b ; Plat. Tim. 19b, etc. ||
Sup. -ώτατα, Pol. 40, 8, 7.