ἀναϐιϐρώσκω

ἀνα·ϐιϐρώσκω (f. ἀναϐρώσομαι, ao. ἀνέϐρωσα, ao. pass. ἀνεϐρώθην) dévorer, Nic. Th. 134 ; au pass. Philstr. 836.