ἀναισχυντία

ἀναισχυντογράφος

ἀναίσχυντος
ἀναισχυντο·γράφος, ου (ὁ) [ᾰφ] écrivain obscène, Pol. 12, 13, 1.
Étym. ἀναίσχυντος, γράφω.