ἀορτέω-ῶ

ἀορτή

ἀορτήρ
ἀορτή, ῆς ()
1 aorte, grande artère, Arstt. H.A. 1, 17, 14, etc. ||
2 au plur. les bronches, Hpc. 415, 14 ||
3 sac ou besace, Mén. (Poll. 10, 137).
Étym. ἀείρω.