ἀπαλλακτέον

ἀπαλλακτής

ἀπαλλακτιάω-ῶ
ἀπαλλακτής, οῦ (ὁ) qui affranchit, libérateur, M. Tyr. 13, 5.
Étym. ἀπαλλάσσω.