ἀπερητύω

ἀπερίϐλεπτος

ἀπερίϐλητος
ἀ·περίϐλεπτος, ος, ον, qu’on ne peut embrasser du regard, incompréhensible, Jambl. V. Pyth. 162.
Étym. ἀ, περιϐλέπω.