ἀπλάστως

ἀπλατής

ἄπλατος
ἀ·πλατής, ής, ές [ᾰτ] sans largeur, Arstt. An. pr. 1, 41, 4, etc. ; Plut. M. 390d ; Luc. Herm. 74, etc.
Étym. ἀ, πλάτος.