ἀποστάτις

ἀποσταυρόω-ῶ

ἀποσταφιδόω-ῶ
ἀπο·σταυρόω-ῶ, fermer d’une palissade, Phérécr. fr. 17 Mein. ; Thc. 4, 69 ; 6, 101 ; Xén. Hell. 7, 4, 32, etc.