ἀσεϐέω-ῶ

ἀσέϐημα

ἀσεϐής
ἀσέϐημα, ατος (τὸ) action ou parole impie, impiété, sacrilège, Thc. 6, 27 ; And. Lys. Dém. etc.
Étym. ἀσεϐέω.