αὐτόπυρος ἄρτος

αὐτοπώλης

αὐτοπωλική
αὐτο·πώλης, ου (ὁ) qui vend lui-même les produits de son travail, Plat. Pol. 260c ; Soph. 231d.
Étym. αὐ. πωλέω.