χρυσεοπήληξ

χρυσεοπήνητος

χρύσεος-οῦς
χρυσεο·πήνητος, ος, ον [ῡ] tramé ou tissé en or, à la trame ou au tissu d’or, Eur. Or. 840 ; Anth. 5, 276.
Étym. χρ. πήνη.