διεκδρομή

διέκδυσις

διεκδύω
διέκδυσις, εως (ἡ) [ῠ]
1 action de s’échapper, fuite, évasion, Plut. Sert. 13 ||
2 moyen de fuite, Ath. 98d.
Étym. διεκδύω.