εἰλύω

εἴλω

εἵλως
εἴλω, c. εἴλλω ou εἰλέω, seul. aux formes suiv. : act. ao. ἔλσα, Il. 11, 413 ; A. Rh. 1, 1247 ; inf. ἔλσαι, Il. 1, 409 ; 21, 225 ; inf. épq. ἐέλσαι, Il. 21, 295 ; part. ἔλσας, Od. 7, 250 ; Callin. 1, 11 Bgk ; part. éol. ἔλσαις, Pd. O. 11, 43. Pass. part. εἰλόμενος, Il. 5, 203 ; 8, 215. Ao. 1 ἠλσάμην, Sim. am. fr. 17 Bgk. Pf. ἔελμαι, Il. 24, 662 ; part. ἐελμένος, Il. 13, 524 ; 18, 287.