εἴλω
εἵλωςεἴλω, c.
εἴλλω ou
εἰλέω, seul. aux
formes suiv. : act. ao.
ἔλσα, Il.
11, 413 ; A.
Rh. 1, 1247 ; inf. ἔλσαι, Il. 1, 409 ; 21, 225 ; inf. épq.
ἐέλσαι, Il.
21, 295 ; part. ἔλσας, Od. 7, 250 ; Callin. 1, 11 Bgk ;
part. éol. ἔλσαις, Pd. O. 11, 43. Pass. part. εἰλόμενος,
Il. 5, 203 ;
8, 215. Ao. 1
ἠλσάμην, Sim.
am. fr. 17 Bgk. Pf. ἔελμαι, Il. 24, 662 ; part. ἐελμένος,
Il. 13, 524 ;
18, 287.