ἐκκοιμάομαι-ῶμαι

ἐκκοιτέω-ῶ

ἐκκοιτία
ἐκ·κοιτέω-ῶ (part. prés. -ούντων) veiller pour la garde de nuit, Jos. B.J. 6, 2, 6.
Étym. ἐκ, κοίτη.