ἐμφορέω-ῶ

ἐμφόρησις

ἔμφορτος
ἐμφόρησις, εως (ἡ) action de se gorger de, usage immodéré, jouissance jusqu’à satiété, Plut. M. 472b, Ath. 10b ; etc.
Étym. ἐμφορέω.