ἔγχελυς

ἐγχελυωπός

ἐγχεσίμωρος
ἐγχελυ·ωπός, ός, όν [ῠ] qui a des yeux d’anguille, Luc. V.H. 1, 35.
Étym. ἔγχελυς, ὤψ.