ἐγκαταγηράσκω

ἐγ·καταγηράσκω, vieillir dans, dat. ; en parl. de pers. Plut. Phoc. 30 (ao. ἐγκατεγήρασε) ; en parl. de choses (habitudes qui s’invétèrent) Din. 105, 20 (pf. part. -καταγεγηρακυῖαν).