ἐπιϐώμιος

ἐπιϐωμιοστατέω-ῶ

ἐπιϐωμίτης
ἐπιϐωμιο·στατέω-ῶ [ᾰ] se tenir auprès de l’autel, Eur. Her. 44.
Étym. ἐπιϐώμιος, ἵστημι.